پری آرتریت شانه

پری آرتریت شانه، همچنین به عنوان پری آرتریت مفصل شانه شناخته می شود، که معمولا به عنوان شانه انعقادی، پنجاه شانه شناخته می شود.درد شانه به تدریج ایجاد می شود، به ویژه در شب، به تدریج تشدید می شود، عملکرد حرکتی مفصل شانه محدود و به طور فزاینده ای تشدید می شود و به تدریج تا حدودی کاهش می یابد تا در نهایت بهبودی کامل کپسول مفصل شانه و رباط ها، تاندون ها و بورس های اطراف آن انجام شود. تظاهرات اصلی التهاب خاص مزمن است.پری آرتریت شانه یک بیماری شایع با درد مفصل شانه و بی حرکتی به عنوان علائم اصلی است.شروع بیماری در حدود 50 سالگی است، شیوع آن در زنان اندکی بیشتر از مردان است و در کارگران یدی بیشتر است.اگر درمان مؤثر نباشد، ممکن است به طور جدی بر فعالیت های عملکردی مفصل شانه تأثیر بگذارد.ممکن است حساسیت شدید در مفصل شانه وجود داشته باشد که به گردن و آرنج تابش می کند و درجات مختلفی از آتروفی دلتوئید نیز ممکن است رخ دهد.

علائم

①درد شانه:درد اولیه شانه اغلب به صورت ناحیه ای توصیف می شود و به مرور زمان مزمن می شود.با پیشرفت درد، ممکن است تشدید شود یا کسل کننده شود، یا حتی احساس کند که چاقو از بین می رود.این ناراحتی مداوم می تواند با تغییرات آب و هوایی یا خستگی تشدید شود.علاوه بر این، درد ممکن است به گردن و اندام های فوقانی، به ویژه آرنج تابیده شود.

②حرکت محدود مفصل شانه: حرکات محدود مفصل شانه در همه جهات می تواند محدود شود، ابداکشن، بلند کردن به سمت بالا، چرخش داخلی و چرخش بیرونی با پیشرفت بیماری، به دلیل عدم استفاده طولانی مدت ناشی از کپسول مفصلی و نرم بودن، آشکارتر است. چسبندگی بافت اطراف شانه، قدرت عضلانی به تدریج کاهش می یابد، همراه با رباط کوراکوهومرال ثابت در موقعیت چرخش داخلی کوتاه شده و سایر عوامل، به طوری که مفصل شانه در تمام جهات فعالیت های فعال و غیرفعال محدود می شود.به طور خاص، شانه کردن مو، لباس پوشیدن، شستن صورت، کیمبو و سایر اقدامات دشوار است.

③ترس از سرما: بسیاری از بیماران در تمام طول سال، حتی در تابستان که جرات نمی‌کنند شانه‌های خود را در معرض باد قرار دهند، پدهای پنبه‌ای را روی شانه‌های خود می‌پوشند.

④ وقوع اسپاسم و آتروفی عضلانی.

تشخیص

تصاویر اشعه ایکس آرتریت یا شکستگی را نشان می‌دهند، اما نمی‌توانند مشکلات نخاع، ماهیچه‌ها، اعصاب یا دیسک را به تنهایی تشخیص دهند.

ام آر آی یا سی تی اسکنتصاویری ایجاد کنید که می تواند فتق دیسک یا مشکلات استخوان ها، ماهیچه ها، بافت ها، تاندون ها، اعصاب، رباط ها و رگ های خونی را نشان دهد.

آزمایشات خونمی تواند به تعیین اینکه آیا عفونت یا شرایط دیگر باعث درد می شود کمک کند.

مطالعات اعصابمانند الکترومیوگرافی (EMG) تکانه های عصبی و پاسخ های عضلانی را برای تایید فشار روی اعصاب ناشی از فتق دیسک یا تنگی نخاع اندازه گیری می کند.

چگونه با محصولات الکتروتراپی آرنج تنیس بازان را درمان کنیم؟

روش استفاده خاص به شرح زیر است (حالت TENS):

①میزان جریان مناسب را تعیین کنید: قدرت جریان دستگاه الکتروتراپی TENS را بر اساس میزان درد و آنچه برای شما راحت است تنظیم کنید.به طور کلی، با شدت کم شروع کنید و به تدریج آن را افزایش دهید تا زمانی که احساس خوشایندی داشته باشید.

②قرار دادن الکترودها: تکه های الکترود TENS را روی یا نزدیک ناحیه ای که درد می کند قرار دهید.برای گردن درد، می‌توانید آن‌ها را روی ماهیچه‌های اطراف گردن یا مستقیماً روی جایی که درد می‌کند قرار دهید.مطمئن شوید که پدهای الکترود را محکم روی پوست خود محکم کنید.

③ حالت و فرکانس مناسب را انتخاب کنید: دستگاه های الکتروتراپی TENS معمولاً دارای دسته ای از حالت ها و فرکانس های مختلف برای انتخاب هستند.وقتی نوبت به درد گردن می‌رسد، می‌توانید به دنبال تحریک مداوم یا ضربانی باشید.فقط یک حالت و فرکانس را انتخاب کنید که برای شما راحت باشد تا بتوانید بهترین تسکین درد ممکن را داشته باشید.

④زمان و فرکانس: بسته به اینکه چه چیزی برای شما بهترین کار را دارد، هر جلسه الکتروتراپی TENS معمولاً بین 15 تا 30 دقیقه طول می کشد و توصیه می شود از آن 1 تا 3 بار در روز استفاده کنید.همانطور که بدن شما پاسخ می دهد، در صورت نیاز به تدریج فرکانس و مدت استفاده را تنظیم کنید.

⑤ترکیب با سایر درمان‌ها: برای به حداکثر رساندن تسکین درد گردن، اگر درمان TENS را با سایر درمان‌ها ترکیب کنید، ممکن است مؤثرتر باشد.به عنوان مثال، سعی کنید از کمپرس گرما، انجام برخی حرکات کششی ملایم گردن یا تمرینات آرامش بخش، یا حتی ماساژ استفاده کنید - همه آنها می توانند با هم هماهنگ باشند!