سندرم تونل کارپال چیست؟
سندرم تونل کارپال زمانی رخ می‌دهد که عصب میانی در یک مسیر باریک احاطه شده توسط استخوان و رباط‌ها در سمت کف دست فشرده شود. این فشرده‌سازی می‌تواند منجر به علائمی مانند بی‌حسی، سوزن سوزن شدن و ضعف در دست‌ها و بازوها شود. عواملی مانند ساختار مچ دست، مشکلات سلامتی و حرکات تکراری دست می‌توانند در سندرم تونل کارپال نقش داشته باشند. درمان مناسب معمولاً سوزن سوزن شدن و بی‌حسی را کاهش می‌دهد و در عین حال عملکرد مچ دست و دست را بازیابی می‌کند.
علائم
سندرم تونل کارپال زمانی رخ می‌دهد که عصب میانی در یک مسیر باریک احاطه شده توسط استخوان و رباط‌ها در سمت کف دست فشرده شود. این فشرده‌سازی می‌تواند منجر به علائمی مانند بی‌حسی، سوزن سوزن شدن و ضعف در دست‌ها و بازوها شود. عواملی مانند ساختار مچ دست، مشکلات سلامتی و حرکات تکراری دست می‌توانند در سندرم تونل کارپال نقش داشته باشند. درمان مناسب معمولاً سوزن سوزن شدن و بی‌حسی را کاهش می‌دهد و در عین حال عملکرد مچ دست و دست را بازیابی می‌کند.
تشخیص
تصاویر اشعه ایکسآرتروز یا شکستگی را نشان می‌دهند، اما نمی‌توانند مشکلات مربوط به نخاع، عضلات، اعصاب یا دیسک‌ها را به تنهایی تشخیص دهند.
اسکن MRI یا سی تی اسکن: تصاویری تولید می‌کند که می‌توانند فتق دیسک یا مشکلات مربوط به استخوان‌ها، عضلات، بافت‌ها، تاندون‌ها، اعصاب، رباط‌ها و رگ‌های خونی را نشان دهند.
آزمایش خونمی‌تواند به تعیین اینکه آیا عفونت یا بیماری دیگری باعث درد می‌شود یا خیر، کمک کند.
مطالعات عصبی:مانند الکترومیوگرافی (EMG) که تکانه‌های عصبی و پاسخ‌های عضلانی را اندازه‌گیری می‌کند تا فشار روی اعصاب ناشی از فتق دیسک یا تنگی کانال نخاعی را تأیید کند.
چگونه سندرم تونل کارپال را با محصولات الکتروتراپی درمان کنیم؟
TENS می‌تواند به عنوان یک گزینه درمانی غیر دارویی برای سندرم تونل کارپال استفاده شود. سندرم تونل کارپال در اثر فشرده شدن عصب میانی در مچ دست به دلیل استفاده بیش از حد یا سایر عوامل ایجاد می‌شود و منجر به علائمی مانند بی‌حسی، درد و ضعف در انگشتان می‌شود. TENS با تحریک فیبرهای عصبی و ایجاد رفلکس‌های موضعی برای کاهش درد، همانطور که قبلاً ذکر شد، عمل می‌کند. بنابراین، در درمان سندرم تونل کارپال، TENS می‌تواند یک روش غیر دارویی و غیرتهاجمی برای تسکین درد ارائه دهد.
روش استفاده خاص به شرح زیر است (حالت TENS):
☆ حالت TENS را انتخاب کنید: یک الکترود در وسط کف دست (بین عضلات تنار و هیپوتنار) و دیگری نزدیک نوار مچ دست قرار می‌گیرد.
۱. مقدار جریان مناسب را تعیین کنید: قدرت جریان دستگاه الکتروتراپی TENS را بر اساس میزان دردی که احساس می‌کنید و آنچه برای شما راحت است تنظیم کنید. به طور کلی، با شدت کم شروع کنید و به تدریج آن را افزایش دهید تا زمانی که احساس خوشایندی داشته باشید.
۲- قرار دادن الکترودها: الکترودهای TENS را روی یا نزدیک ناحیه‌ای که درد می‌کند قرار دهید. برای سندرم تونل کارپال، می‌توانید آنها را روی عضلات اطراف مچ دست یا مستقیماً روی جایی که درد می‌کند قرار دهید. مطمئن شوید که پدهای الکترود را محکم روی پوست خود محکم کرده‌اید.
۳- حالت و فرکانس مناسب را انتخاب کنید: دستگاه‌های الکتروتراپی TENS معمولاً حالت‌ها و فرکانس‌های مختلفی برای انتخاب دارند. وقتی صحبت از سندرم تونل کارپال می‌شود، می‌توانید تحریک مداوم یا پالسی را انتخاب کنید. فقط حالت و فرکانسی را انتخاب کنید که برای شما راحت باشد تا بتوانید بهترین تسکین درد ممکن را داشته باشید.
④ زمان و تعداد دفعات: بسته به اینکه چه چیزی برای شما بهتر جواب می‌دهد، هر جلسه الکتروتراپی TENS معمولاً باید بین ۱۵ تا ۳۰ دقیقه طول بکشد و توصیه می‌شود ۱ تا ۳ بار در روز از آن استفاده کنید. با توجه به واکنش بدن، می‌توانید به تدریج تعداد دفعات و مدت زمان استفاده را در صورت نیاز تنظیم کنید.
⑤ ترکیب با سایر درمان‌ها: برای به حداکثر رساندن تسکین درد مچ دست، ترکیب درمان TENS با سایر درمان‌ها می‌تواند مؤثرتر باشد. به عنوان مثال، سعی کنید از کمپرس گرم، انجام حرکات کششی ملایم مچ دست یا تمرینات آرامش‌بخش یا حتی ماساژ استفاده کنید - همه آنها می‌توانند با هماهنگی با هم عمل کنند!
زمان ارسال: ۲۱ آگوست ۲۰۲۳
